خبرگزاری حوزه | در روزهایی که سکوت و خفقان بر کشور سایه افکنده بود، صدای رسای او از فراز منبر طنین‌انداز می‌شد. مردی که نه از شکنجه هراسی داشت و نه از تبعید. سخنانش چنان تأثیرگذار بود که مأموران ساواک را به وحشت می‌انداخت و دل‌های مردم را به نور امید روشن می‌کرد. این روایتی است از زندگی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ علی خسروی، روحانی مبارزی که منبرش سنگری شد برای بیدارگری و ظلم‌ستیزی؛ مردی که نامش در تاریخ مبارزات انقلاب اسلامی ماندگار شد.
حجت الاسلام شیخ علی خسروی در دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۱۹ در شهرستان بروجرد دیده به جهان گشود. ایشان فرزند آیت الله آشیخ محمد خسروی و از احفاد علامه آخوند ملا داوود خراسانی و از نسل عبدالسلام ابن صالح معروف به خواجه اباصلت (صحابی خاص حضرت امام رضا علیه السلام) می‌باشد.
سوابق تحصیلی و علمی
آن بزرگوار به پیروی از اجدادش که همگی از عالمان دین و مروجان معارف اسلام و تشیع بودند، در کسوت پرافتخار روحانیت درآمد. وی با جدیت و کوشش به تحصیل در حوزه‌های علمیه بروجرد پرداخت و از محضر عالمان بزرگی چون حاج شیخ علی‌محمد بروجردی نجفی، آیت الله سید طاهر کاظمینی، آیت الله غروی و آیت الله جواهری (نوه صاحب جواهر) بهره‌مند شدند.
اجازه نامه نقل روایت و منبر
در ۲۹ شعبان‌المعظم ۱۳۹۴ هجری قمری مرحوم آیت الله حاج شیخ علی‌محمد بروجردی نجفی ایشان را به عنوان عمادالعلماء مورد اطمینان و وثوق معرفی نمود و اجازه روایت، منبر و جماعت را برای ایشان کتباً مرقوم کردند. سپس آیت الله سید طاهر کاظمینی(ره) اداره امور شرعی منطقه را به ایشان تفویض کردند.
سوابق مبارزاتی پیش از انقلاب
حجت الاسلام شیخ علی خسروی روحانی مجاهدی بودند که در عرصه مبارزه با رژیم ستمشاهی حضوری چشمگیر داشتند و در صف اول این مبارزات و تظاهرات بودند و در مساجد شهر به روشنگری و ارشاد مردم می‌پرداختند. به همین دلیل پیاپی مورد تعقیب ساواک و عوامل رژیم طاغوت قرار می‌گرفتند. لذا در پی یکی از سخنرانی‌های کوبنده ایشان در مسجد بیرجندی علیه محمدرضا پهلوی توسط عوامل ساواک دستگیر شده که با وساطت آیت الله العظمی شیخ علی‌محمد بروجردی آزاد شدند؛ اما دست از مبارزه با رژیم طاغوت برنداشت تا اینکه یک روز ساواک به حوزه علمیه امام صادق(علیه السلام) (حوزه علمیه نوربخش) یورش بردند. با همکاری بقیه طلاب و روحانیون و حاج حشمت الله شریفی (پدر شهید حجت الاسلام شریفی) فرار کردند و به روستاهای سمت «سره بند» رفتند و تا پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به مبارزات خود ادامه دادند.
سوابق مجاهدت پس از انقلاب
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تشکیل کمیته انقلاب و سپاه پاسداران در بروجرد نقش اساسی داشت. با فرمان تشکیل بسیج از سوی حضرت امام(ره)، پایگاه بسیج مالک اشتر را در مسجد بیرجندی و پایگاه مقاومت مسجد جامع را بنا نهادند. از همان ابتدای جنگ تحمیلی، روحانیت به عنوان متصدیان تبلیغ و حافظان کیان اسلامی در آگاه‌سازی اذهان مردم و تشویق آنان برای حفاظت و پاسداری از سرزمین اسلامی نقش اساسی داشتند.
جنگ تحمیلی و دفاع مقدس
از همان ابتدای جنگ تحمیلی، روحانیت به عنوان طلایه داران و متصدیان تبلیغات دینی و فرهنگ مقاومت و دفاع در برابر دشمن، در آگاه سازی اذهان مردم و تشویق آنان برای حفاظت و پاسداری از سرزمین اسلامی نقش اساسی داشتند.
ایشان نیز حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل را وظیفه‌ای الهی و دینی عنوان می‌کردند و تقدس دفاع ما را تأسی و الهام‌گرفته از عاشورا می‌دانستند و خود نیز بارها حضور فعال در جبهه‌های حق علیه باطل داشتند.
از حضور این روحانی ولایی و بسیجی در هشت سال دفاع مقدس می‌توان شرکت در عملیات‌های مُحرم، طریق‌القدس، فتح المبین، رمضان و و الفجر ۸ یاد کرد. به علاوه نقش تبلیغی ایشان در میان رزمندگان اسلام، طی سال‌های دفاع مقدس به ویژه رزمندگان ۴۱۱ مهندسی ـ رزمی بروجرد، تیپ ۵۷ حضرت ابوالفضل (علیه السلام)، تیپ ۸۴ لرستان، سپاه امام رضا (علیه السلام) خراسان و گردان ثارالله بروجرد را خاطرنشان کرد.
خدمات سازندگی و جهادی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی منشأ خدمات شایسته‌ای در طول حیات پربرکت خود بودند که باقیات الصالحات برای ایشان است. برای نمونه با همراهی واقف خیراندیش مرحوم حاج ابوطالب بیرجندی شهرک‌های امام خمینی(ره) و اسلام‌آباد بروجرد را پایه‌گذاری کردند.
زمین‌های شهرک‌های مزبور را قطعه‌بندی کرده و برای ساخت مسکن به مردم محروم و مستضعف شهر واگذار نمودند. با همکاری پادگان مهندسی بروجرد (گروه ۴۱۱ مهندسی)، جاده ها و راه های شهرک های فوق را ساخته و در اختیار مردم قرار دادند.
فعالیت‌های دینی و مذهبی
اشاعه فرهنگ قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)، بیان احکام و معارف اسلامی، اقامه ۵۰ سال نماز جماعت در مساجد شهر، خصوصاً امامت جماعت مسجد جامع بروجرد-قدیمی ترین مسجد غرب ایران- طی بیش از سی‌سال از ایشان شخصیتی مردمی، دلسوز و دردآشنا ساخته بود که مردم وی را ملجأی برای حل مشکلات خود می‌دانستند.
وی با برگزاری جلسات و سخنرانی‌ها در شرایط سخت و بحرانی کشور علاقه و اهمیت خود را به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی اثبات کردند و عقیده داشتند که انقلاب اسلامی زمینه‌ساز ظهور منجی عالم بشریت، حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و محافظت از آن در هر شرایط وظیفه شرعی مسلمانان است و لازمه تحقق این امر پیروی از ولایت فقیه است.
آثار مکتوب
از این روحانی وارسته، دو مجموعه شعر باقی مانده است: یک مجموعه به نام «ابیات الجنه» که در مدح و ثنای اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) و نیز ذکر مصائب آل رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) علی الخصوص حضرت سید الشهداء (علیه السلام) می‌باشد و دیگر، شعرهای حماسی که به بیان موضوعاتی چون انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی ، عملیات های دفاع مقدس و سایر اتفاقات سیاسی ، مذهبی و فرهنگی کشور می‌پردازد. لقب «شایق ثانی» ، در اشعار او معرف سروده های ایشان است.
پایان عمر بابرکت
آن مرحوم تا پایان عمر ضمن انجام وظایف تبلیغی به اشتغالات علمی و دینی ادامه دادند و سرانجام در تاریخ نهم آذرماه ۱۳۹۸ هجری شمسی، در سن ۷۹ سالگی روح پرفتوحش به ملکوت اعلی پیوست و پیکر مطهرش با شکوهی تمام بر روی دستان آحاد مردم ولایتمدار تشییع و در گلزار بهشت شهدای بروجرد در جوار علما و همرزمان شهیدش آرام گرفت.
خداوند متعال ایشان را مورد غفران و رحمت واسعه خویش قرار دهد. همجواری و همنشینی با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین (علیهم السلام) روزی‌اش فرماید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
